S Ö Z A L T I

euro 2024 |

14 iyun - 14 iyul tarixlərində Almaniyada keçiriləcək futbol bayramı. Bir çoxları Fransa və İngiltərəni favorit hesab edir. Məncə həmişəki kimi İngilislər bacara bilməyəcək. Bəlkə də beynimə loser kimi kodlanıblar bilmirəm. Şəxsən mən turnirin qalibi kimi fransanı görürəm. Çox əjdaha şəkildə gəlirlər. Keçim qrup təxminlərimə:

Burda Macarıstan qrupun sürprizi olacaq. Almaniya maks 2 olacaq. İsveçrə və Şotlandiya isə ən yaxşı 3-cü yer uğrunda mübarizə aparacaq. Qrupun həlledici oyunu elə 1-ci turdakı Macarıstan - İsveçrə matçı olacaq.

Azarkeşi olduğum və son çempion İtaliyanın taleyindən qorxuram. Spaletti bambılısı dünən hücumçu qıtlığında Bolognada əla mövsüm keçirən Orsolinini komandadan çıxartdı. İtaliyada hamı spalettini topa tutur. Zaccagni, çolaq el shaarawy və demək olar ki, bu sezon oynamayan faggiolini saxlayıb, Orsolini və lazionun qapıçısı provedeli kənarda tutub. İspaniya və Xorvatiya, hətta Albaniya da başağrısı olacaq İtaliyaya. Türkiyə ilə 0-0 bitən matçda da ümid vermədilər. Amma bu İtaliyadı. Qrupda 3 heç-heçədən sonra dünya çempionu olmuş komandadı. Bilmək olmaz. Bu qrupa təxmin vermək çox çətindi. Realist olsam hal-hazırki vəziyyətə uyğun olaraq: 1 İspaniya 2 Xorvatiya 3 İtaliya 4 Albaniya.

İngiltərə burdan təmiz çıxar. 2ci yer üçün Danimarka və Serbiya əlləşər və Danimarka yeri qapar.

Ən asan qrupdu bu məncə. Fransa 1, Hollandiya 2, Avstriya 3, bərbad oyun oynayan Polşa 4.

Ən maraqlı qrup. Hamı Belçikanın asanlıqla 1-ci olacağını desə də mənim fikrimcə onların generasiyasının limiti çoxdan bitib. Rumıniya sürpriz edəcək. Ukraniya da ondan geri qalmayacaq. Slovakiya 4-cülüyə məhkumdu.

Gəldik dananın Türkiyə üçün quyruğunun qopduğu yerə. Türkiyə burdan necə çıxırsa çıxsın 8/1-dən o yana getməyəcək. Çünki ya Fransa ya İngiltərə ya da b qrupunda hansısa əjdaha ilə qarşılaşacaq. Ümumiyyətlə Türkiyə elə komandadı ki, oyununu heç cür tuta bilmirsən. Heç vaxt stabil oynamırlar. 0 da çəkə bilərlər. 90+ -da vurulan qollar ilə 1-ci də çıxa bilərlər. Portuqaliya 1-ci olacaq sözsüz. Gürcüstan Mdb-nin hal-hazırda ən yaxşı oynayanıdı. (Russia excluded). Çexiya burda tale həll edən komanda olacaq.
Könlümdən keçən 2008 və 2012-dəki İspaniya kimi İtaliyanın da ardıcıl qalib gəlməsidir. Amma çətin. Real vəziyyət Fransanın çempionluğunu göstərir. Ümid edirəm ki, 2004 və 2016 kimi sıxıcı yox, 2000 və 2008 kimi yaddaqalan turnir olar.

sosioloji marksizm | elm

analitik marksizm ekolu ilə tanınan, sosial siniflər klassifikasiyasında yeni nəzəri paradiqmaları ilə həm sosiologiya sahəsində həm də bütöv olaraq marksizm sahəsində yeni cığırlar açan erik olin wrightın Viskonsin-Medison Universitetində verdiyi dərslərdən biri.

dərsin syllabusu 87 səhifədir -*. bu yay syllabusda paylaşdığı əsas oxumaları bitirməyi planlayıram.

syllabusdakı chapterlər bu şəkildədir:
1) giriş
2) sinfi struktur
3) sinfi təşəkkül
4) dövlət və siyasət nəzəriyyəsi
5) ideologiya və şüur
6) tarix nəzəriyyəsi
7) sosializm və xilas/azadlıq

və üstəlik əsas oxumaların yanında- əgər vaxtınız varsa- əlavə oxuma materialları da var. möhtəşəm syllabusdur.

syllabusun linkini paylaşıram. məncə göz atın və bu sahə haqqında nələrsə oxumaq istəyirsinizsə yararlanın.

link: https://drive.google.com/file/d/1Q64aPnfb1IlezJXjzcwuXMh62U8Silft/view?usp=sharinghttps://drive.google.com/file/d/1Q64aPnfb1IlezJXjzcwuXMh62U8Silft/view?usp=sharing

ufc | idman

Açılışı ultimate fighting championship olan mma təşkilatı. İnsanların niyə bu qədər az maraqlandığına təəsüflənirəm düzü, xususilə də həmcinslərim arasında. Nəticə də, dünyanın ən güclü ya da badass insanının kimi olduğu sualı maraqlıdır və bunun cavabının öyrəniləcəyi ən prestijli təşkilat ufcdir. One championship və bellator kimi təşkilatlar da var, lakin ordakı əksər divizyadakı çempionlar heç ufcnin top 10 una girə bilməz müvafiq çəki divizyasında. Təbii olaraq anlayıram bəzi insanlar şiddət və s. kimi görüntüləri sevmir, həmin insanların baxmamağı normal haldı. Ancaq ölkədə xususilə animeci kütlənin, heç ufc nin nə olduğunu eşitməməyi maraqlanmamağı qəribə gəlir. one punch man, naruto və oxşarı animelərə baxmaqdansa çox daha real olanına baxa bilərsiz. Və bu real xarakterlərdən çox daha yaxşı inspiration ala bilərsiniz. Misal verim döyüşçülərdən,
Alex pereira gec yaşda kick-box a başlıyır. Ən yüksək səviyyə olan glorydə 2 diviziyada çempion olur. 2 dəfə məğlub elədiyi israel adesanya tərəfindən hər hansı bir interviyuda, "mən əfsanə olanda, hər hansısa bir pubda arxamdan boş boş danışacaq , o heç kimdi" tərzi təhqir olunmadan sonra özünə tamam yad olan bir idmana başlıyır. Hansı ki grappling dediyimiz şey 30 dan sonra elə rahat öyrənilən bir şey deyil. Öyrənsən belə heç vaxt vasatın üstü ola bilməyəcəksən, bunun özü də böyük drawback di istenilen döyüşçü üçün. Pereira ufc debutunu edir, və hətta bambılı bambılı danışan adesanyanı knockout edir. Sonra bir yuxarı çəkidə də çempion olur və hal-hazırda planetdə ayaqüstü döyüşdə ən çox qorxulan döyüşçüdür desək düz olar. Və bu insanın bütün bu uğuru, brazilyanın kasıb favellalarından birində, yoxsullaqdan çıxaraq elədiyi də
ayrı bir heyrətamiz haldı.

Çox maraqlı personaj var yəni ufcdə, misal günlərcə qaranlıqda ac sussuz, balaca otaqda günlərcə duran jiri prochazka. Bu xarakter elə bil sırf mistik anime xarakteri sevən insanlar üçün dizayn olunub. Günlərcə meşədə tək qalıb, məşq edir, just insane dude overall. Hərtərəfli döyüşə bilir, ancaq əsasən ayaqüstü döyüşməyə üstünlük verir, və sıfır guard ilə, full hücüm. Alex pereira kimi dünyanın ən təhlükəli kickbox çusunun belə üstünə şığıyır, əli qolu qarınında, ayaqları yediyi low kick lərdən təndimiş, qızarmış(döyüşdən sonra hətta morarmış olacaq) vəziyyətdə.
Son olaraq döyüş deyim maraqlananlar baxsın.
https://youtu.be/dHKRVKnChFI?si=SPdvsxA140sdhjxV

Jiri ilə glover teixeirü nın döyüşü həqiqətən yüksək gərginlikli bir kəmər döyüşü idi, gərginlik dedim yəni daim bir actionın olduğu maraqlı bir döyüş, sıxıcı şəkildə bir roundda 10, 15 jab in atıldığı bir döyüş yox. Düşünürəm ki, bu döyüşə önyarqısız baxan insan mma fanatı ola bilər.
Səhv eləmirəmsə gloverin 8 ci dərəcə bjj qara kəməri var və bu onu idmandakı ən yüksək grappling çi deməyimizə bəs edər. Ancaq mma təkcə grappling deyil.

https://youtu.be/7CAkyfHMhhA?si=dgNlY8GcxY5sm7cn
Rober whittaker , yoel romero

Müasir dövr middleweightdə(83kg) ən yaxşılardan olan cavan Whittakerın 41 yaşlı kafdar romero ilə olan 2- ci döyüşü. Romeroya kafdar dediyimə baxmıyın the dudes is insanely ripped and explosive. Çox gec başladığı idmana səhv eləmirəmsə 35,(köhnə olimpik gürəşçidir) əfsanə olaraq ayrılmışdı ufcdən. Qeyri mümkün bir nailiyyətdi həqiqətən 35 indən sonra təzə idmana başlamaq oyana, 35 indən sonra çempion ola bilmək ya da oxşarı bir nailiyyət göstərmək qeyri mümkün bir haldı. Çünki istər istəməz qocalırsan, əgər heavyweight ya da light heavyweight deyilsənsə. Romero onsuz adi bir insan deyil, hamı kuba da bədəninə qəribə experimentlər olunduğu bilir, ancaq yenə də idmanın özündə doping təşkilatları nəzarət edir, keçə bilibsə fair competition.

https://youtu.be/h9oj6HEdZSI?si=_0lutKRzOWW03d_v
Son olaraq aşağı çəkilərdən daha texniki olan, volkanovski, islam makhachev döyüşü. Volkanovski bu döyüş zamanı məğlubiyyətsiz demək olar, çempion idi 66 kiloda, islam isə xəbibin atasının favorit tələbəsi idi və çempionluğu oliveirdan(xəbibi udacağı deyilirdi, çox yaxşı grapplingi olduğuna görə) almışdı. Çoxlarına görə xəbibdən daha yaxşı olan islam, xususilə ayaqüstü döyüşdə, əksər döyüşlərini 1 dəqiqənin altında bitirən islam üçün çıxa biləcək ən texniki və inatçı rəqiblərdən idi alexander, həmçinin bütün çəki divizyalarını əhatə edən reytinqdə də, pound for pound rankingdə də 1 ci sırada idi. Bu döyüş digərləri qədər, süper maraqlı olmaya bilər, ancaq məğlubedilməz dağıstan grappling məktəbinin qarşısına çıxan ən güclü oponentin döyüşə necə bir əhəmiyyət qazandırdığnı qavraya bilsəz, yüksək diqqətlə baxacağıvıza şübhəm yoxdur. Hərhalda texniki skill olaraq bunun üstünə çıxa biləcək başqa qarşıdurma yoxdur.

Sona da ufc üçün xüsusi tarixi əhəmiyyəti olan bir neçə maraqlı döyüş qoyacam
https://youtu.be/en4hR34Bl8w?si=Xm8rBGOoan4LTDtz
https://youtu.be/l8s2fsfIpUA?si=AFqEA-1VW_NkK6e8
https://youtu.be/JuBBIJ7adjM?si=l2RWjq2ktf83kZKQ

obyekt yönümlü proqramlaşdırma | proqramlama

(OYP) - verilənlərin obyektlər üzərindən formasını dəyişməsi üzərinə qurulmuş proqramlaşdırma methodu. yazılmış funksiyaların təkrər istifadəsinə və daha kompleks məntiqə kömək edir.

// birinci class-da yaradılan obyekt və methodun digərində çağırılıb istifadə edilməsi:
class a {
string name;
public void method_a();
}
// ikinci class-da implementasiyası
class b extends class a {
name = "jhon.doe'':
method("do something");
}

bəzi methodolojiyaları:
enkapsulyasiya (encapsulation),
varislik (inheritance),
polimorfizm (polymorphism),
abstraksiyası (abstraction),
obyektlər arasında informasiya axınının təşkili (sending messages / message sending),
təkrar istifadə oluna bilərlik ( reusability).

java - c - c++ - Python - php
bu linkdə azərbaycanca ətraflı və bəsit izahı da var

perfume genius | musiqi

əsl adı Michael Alden Hadreas olan əsasən indie pop, indie rock və art pop tərzlərində mahnılar bəstəyən amerikalı musiqiçidir. Özünə seçmiş olduğu bu ləqəb isə Perfume The Story of a Murderer filmindən irəli gəlir. 2020-ci ilin diqqət çəkən albumlarından biri Set My Heart on Fire Immediately olsa da onun no shape albumunu daha çox bəyənirəm.

Tanımaq istəyənlər üçün:
(baxma: jason)
(baxma: otherside)
(baxma: die 4 you)
(baxma: slip away)
(bax: queen)
(baxma: without you)

euro 2024 |

sosioloji marksizm | elm

ufc | idman

obyekt yönümlü proqramlaşdırma | proqramlama

javascript | proqramlama

28 may 1997 b.dortmund - yuventus matçı | idman

nostalghia ★ wiki | etimologiya

Nostalghia Tarkovski'nin Rusiya sərhədləri xaricində çəkdiyi ilk filmdir (bir digəri üçün (baxma: offret.)..adından da görüldüyü kimi film öz “nostos”u olan rusiyaya qayıtmaq istəyən tarkovski'nin çəkdiyi qürbət acısının poetik inikasıdır....

--spoiler--


Filmdə eynilə zerkaloda olduğu kimi indiki zaman və keçmiş zaman, reallıq və xəyal, istər yuxu, istərsə də epifanik təzahürlər yoluyla iç-içə keçmişdir...bunun ifadəsi üçün həm formal elementlərdən, həm də konseptual mexanizmlərdən uğurla ifadə edir tarkovski...reallıq və yuxunu ayıran sepia və rəngli sekanslar...və yuxunu, hər iki dünyanı (dünya və axirət arasındakı-bərzəx aləmi) və və dolayısıyla da şüuraltını təmsil edən və anidən ortaya çıxan stalkerin köpəyini xatırladan köpək kimi stilistik figurlardan, filmlərinin olmazsa olmazı olan yağışdan məharətlə istifadə edir...

Filmin açılış sekansı bizi uzaqda, gölün kənarında pastoral arkadiyanı andıran bir təbiət görüntüsü ilə salamlayır...ümumiyyətlə filmin pratogonisti andrey(tarkovskinin prototipi-18 əsr bəstəkarı pavel sosnovskinin həyatını araşdırmağa gələn andrey- film çəkmək üçün italiyaya gələn tarkovski) tez-tez bu məkanı xatırlayır... Bu məkanın realda mövcud olan, onun yaşadığı evi, yoxsa onun idealındakı cənnət təsəvvürü olduğunu isə filmin sonunda qavraya bilirik...

Filmdə digər tarkovski filmlərində olduğu kimi 3 əsas obraz quruluşu ( trinity-təslis inancı -stalker’də-yazıçı-professor-stalker, zerkalo’da-ana və iki uşağı və.s) bu filmdə də davam edir..andrey-eugenia-domenico üçlüsünün münasibətləri fonunda bizlər xristian teolojik simvolizmi, modernizm (sistem) təndiqi, ailə münasibətləri və nəhayət vizual anlamda həzzin doruklarına ulaşdıran 2 saatlıq sənət nümunəsini izləyirik...

Filmlə bağlı bir neçə məqamı qeyd etmək istəyirəm...əvvəla filmin başında andreyin girməkdən imtina etdiyi monastrın divarındakı madonna del parto- doğum madonnası freskası məryəmin isaya hamilə olduğu dönəmi əks etdirir...o bölgədə yaşayan qısır qadınlar içi quşlarla dolu madonna heykəlini monastra gətirib dua edirlər...duanın sonunda isə madonnanın qarındakı həyatın rəmzi olan quşları azadlığa buraxmaqla ritual sona erir...yenə epifaniya hallarından birini (ilkini) yaşayan andrey əyilərək yerə düşən lələyi götürür və uzaqda evə doğru yaxınlaşan mələk figurunu (məşhur annunciation - müjdələmə tablolarındakı mələyin eynisi ) görürük...bu səhnəni dua edən qadının duasının qəbul olması kimi oxudum...

Filmdə madonna (andreyin anası, hamilə arvadı-madonna del parto) figuruna paralel olaraq işlənən lilith figuru da var...bu alov kimi qızıl saçlı, üsyankar gözəl eugenia'dan başqası deyil...eugenia'nın otel otağında saçlarını daradığı və kinini, nifrətini andrey'in simasında kişilərə qusduğu səhnə mənə gabriel rossetti'nin lilith tablosunu xatırlatdı...

/>


ümumiyyətlə nostalghia iç-içə keçmiş poetik bir mətndir... musiqidən, rəssamlığa, dindən, tarixə tutun böyük bir intertekstual mətn olaraq görürəm bu filmi...zerkaloda olduğu kimi bu filmdə də tarkovski atasının (arseni tarkovski" target="_blank" style="color: #1994DA" rel="nofollow">link şeirlərinə müraciət edir...özü də şair olan andreyin və tərcüməçi olan eugenia’nın dilindən tərcüməylə bağlı fikirlərini öyrənirik...roman jakobson'un məşhur "şeir tərcümə oluna bilməz" fikrini burda bir dəfə də eşidirik...bir qədər sonra məşhur italyan deyimi olan “traduttore-tradittore-tərcüməçi xaindir” deyimini təsdiqlər şəkildə eugenia öz vəzifəsinə, öhdəliyinə xəyanət edir və andreyi tək başına buraxır...təbii ki, bunun arxasında əsaslı motivi olsa da, tarkovski sanki bununla bütün tərcüməçilərdən qisas alır...

bir qədər də filmdəki təslis simvolizminin üçüncü tərəfi olan domenico haqqında...domenico'nu bela tarr'ın turin atı filmindəki anidən ortaya çıxan və 5 dəqiqəyə yaxın tiradı ilə modernizm (və daha ümumilikdə sistem) tənqidi edən axsaq qonşuya bənzədirəm...ikisinin də monoloqundakı bənzərliklər, dünyanın insanlar tərəfindən kirlənməsi, dünyanı dəyişdirmək istəmələri, istər domenico'nun son monoloqunu mark avreli'nin heykəli üzərində söylədikdən sonra özünü yandıraraq intihar etməsi, istərsə də turin atında qonşunun deyəcəklərini dedikdən sonra fırtınanın içərisinə, mübhəmliyə (heçliyə) doğru yürüməsi və.s (əslində hər iki obrazın kral lir'in təlxəyinə, mirzə cəlil'in kefli isgəndərinə bənzərlikləri (eyni dixatomiya burda da mövcuddur- dəli domenico-ağıllı cəmiyyət, kefli isgəndər və əslində ölü olan camaat) də mövcuddur ama çox da mövzudan yayınmaq istəmirəm..)...və filmdə domenico andrey'in ikinci kimliyi olaraq da qarşımıza çıxır...filmin bir yerində andrey'in güzgüdə öz sifəti yerinə domenico'nun üzünü görməsi, domenico'nun andrey'ə "bir damla yağ üstünə bir damla yağın 2 damla yox, böyük bir damla yağ" etdiyini deməsi buna işarətdir..evdə yedikləri çörək,içdikləri şərab və yağın özü (məsih sözü- yağla məsh olunan deməkdir-anointed) də dini simvolizmin uğurla ifadəsidir...

filmin sonunda beethovenin 9-cu simfoniyası və şillerin xoşbəxtlik odası (ode to joy-avropa birliyinin rəsmi himni) sədaları altında domenico özünü yandırır..nə qədər ironikdir deyil mi?...filmin bu səhnəsində "vay anasını" dedim öz-özümə..sanki tarkovski burda gələcəyi görmüş və ətrafda olan insanların duyğusuz, təsirsiz simaları (indiki avropa birliyi ölkələri) və saflığın, məsumiyyətin təcəssümü olan “Dəli” domeniconun məhvi ilə onun kimilərin bu cəmiyyətdə yeri olmadığını gözlər önünə sərmişdir...


--spoiler--

Çoxları tarkovski'nin bela tarr'la, nə bilim zvyagintsev'lə və nuri bilge'ylə olan bənzərliyindən danışır...ama mənə görə tarkovski transendental olduğu qədər, dünyəvidir...soyuq və qarlı rusiyadan olmasına baxmayaraq daha insancıldır, daha istidir, daha dokunaklıdır...

tissot prx | texnologiya